Ergens tussen Brugge en Beernem
In 2016 werd eindelijk begonnen aan de revisie van deze baan, waardoor de werktitel "Paradebaan 2.0" ontstond. Het landschap kreeg een opfrisbeurt, het schaduwstation werd vernieuwd en de baan werd voorzien voor digitaal bedrijf. Ook werd de berg-achtergrond vervangen, waardoor de baan een meer Belgische uitstraling verkreeg. Het betreft een dubbelsporige lijn door de Vlaamse polders, geпnspireerd op de lijn 50A tussen Brugge en Beernem.
De bovenleiding werd nagebouwd zoals op deze lijn: deels de alomgekende Belgische bovenleiding op basis van Sommerfeldt-masten, en deels met de moderne zogenaamde R3-masten.
Deze baan, gebouwd in 1992, bezit reeds een lange lijst van deelnames aan grote tentoonstellingen in binnen- en buitenland. In hoofdzaak is dit ongetwijfeld te danken aan haar unieke eigenschap, daar het op deze baan de bezoeker is die zelf bepaalt welke trein hij of zij graag door het landschap zou willen zien glijden. Met een keuze uit 11 treinsamenstellingen, waarvan de lengte kan oplopen tot wel 17 rijtuigen of 30 goederenwagens, heeft zij dan ook reeds menig toeschouwer kunnen bekoren.
Het concept van deze keuzemogelijkheid is voortgevloeid uit de eerste benutting van het schaduwstation van deze baan, namelijk als rangeerheuvel (1991). Hierbij duwde een rangeerlocomotief een aantal goederenwagens over een heuvel, waarop ze ontkoppeld werden en uit zichzelf aan de andere kant naar beneden rolden naar het gewenste spoor. Daarbij was het ook reeds de bezoeker die telkens het juiste spoor mocht kiezen. Na bewezen diensten werd de rangeerheuvel in 1992 verwijderd en de 6-sporige bundel uitgebouwd tot een volwaardig schaduwstation. Omdat dit wegens schrijnend plaatsgebrek niet kon in de toenmalige lokalen in de Karel van de Woestynestraat in Oostende, werd hiervoor uitgeweken naar een andere locatie in de omgeving van Gistel. In een leegstaande schuur groeide de baan aldaar uit tot zijn huidige vorm, waarbij aan de verborgen opstelsporen een zichtbaar dubbelsporig traject met bovenleiding gebouwd werd.
In 1994 werd hieraan nog een brugelement toegevoegd, waardoor de baan zijn indrukwekkende lengte van 12 meter bereikte. Daarbij werden in 1995 ook nog vijf extra opstelsporen aangebracht in het schaduwstation, zodat het aantal treinen waaruit gekozen kon worden uitgebreid werd tot de huidige elf. Voor de inkleding van het landschap werd bewust geopteerd voor een sober en landelijk tafereel met velden en weides tegen een panoramische achtergrond van bossen en bergen om volledig de klemtoon te kunnen leggen op de voorbijrijdende treinen, die door de bezoeker zelf gekozen worden.
Bij de revisie werd beslist om dit brugelement niet meer te gebruiken gezien dit onderdeel niet past in een baan met een polderlandschap als voorbeeld.
Zo zag de Paradebaan er vroeger uit, met een berglandschap als achtergrond en Franse bovenleiding
En zo ziet de baan er tegenwoordig uit, met een vlak polderlandschap en Belgische bovenleiding
